νεογήμης

νεογήμης, ὁ (Α)

αυτός που έχει παντρευτεί πρόσφατα.

[ΕΤΥΜΟΛ. < νε(ο)-* + -γήμης (< θ. γημ- τού γαμῶ, πρβλ. αόρ. ἔ-γημ-α)].